Time to say goodbye........time to say hello

Vrijdag 9 januari staan we op tijd op. Oom Willem heeft het schilderij van pap zorgvuldig ingepakt en het staat al klaar voor de terugreis naar Nederland. De bedoeling is om het als handbagage mee te nemen, afwachten of dat ook mogelijk is. Ronda en Oom Willem komen op de koffie, wij pakken ondertussen onze koffers opnieuw in. Wegens ruimtegebrek laten we wat kleding bij Linda achter. Linda verzorgt nog een heerlijke lunch en om 1 uur vertrekken we, samen met Ronda, Linda en de kinderen naar het vliegveld. We kunnen direct inchecken, het schilderij wordt ingecheckt als overside Luggage. Duimen dat het heel overkomt. Oom Willem en tante Nanke zijn er ook om ons uit te zwaaien. We drinken gezellig koffie, Luke is er rond 2 uur ook. Hij komt speciaal vanuit z'n werk om ons uit te zwaaien. Half 3 is het dan toch echt tijd om afscheid te nemen. Na een laatste zwaai en een laatste foto door oom Willem, verdwijnen we achter de matglazen deur. We verwachtten snel door de douane te komen, maar het is heel erg druk. Het kost ons een uur. Een lazy douanier bekijkt ons van top tot teen en zo ook onze paspoorten. Klopt het allemaal wel.....? We haasten ons naar de gate, we zijn nog redelijk op tijd. Na een vlucht van ruim 8 uur landden we op Changi Airport. Singapore, here we come again. We hebben ruim 2 uur om over te stappen en vermaken ons met winkelen en koel drinken. Het tijdsverschil speelt ons nu al parten, het is avond in Singapore maar voor ons gevoel al bijna middernacht. Het vervolg van onze reis naar Amsterdam verloop prima, af en toe wat turbulentie, maar daar zijn we zo langzamerhand wel aan gewend. De crew van Singapore Airlines is ontzettend vriendelijk, de service is heel erg goed. De reis van 13 uren duurt lang, we vliegen achter de zon aan, dus het blijft tot Amsterdam donker. Na een turbulente landing staan we rond 7.15 aan de grond. We did it it.... Het is inmiddels zaterdagochtend wordt ons verteld. Het zal wel kloppen maar ons gevoel is heel anders. We komen vrijwel als eerste door de douane, onze koffers laten wat langer op zich wachten. Bij de speciale band voor breekbare bagage haal ik ons schilderij op...... het rammelt, dat beloofd niet veel goeds. We worden opgewacht door Ton, Paul en tot onze grote verrassing zijn Marcha, Wim, pap en mam ook meegekomen. Wat een warm welkom! Koffie en verhalen op Schiphol. Daarna snel naar huis, waar Carolien ons in ons huis opwacht. WELKOM THUIS, koffie, taart, bloemen, soep. Alweer een warm welkom. Iedereen blijft nog even koffiedrinken, Thijs is er inmiddels ook. Een huis vol, maar heel gezellig. 's Middags pakken we onze koffers uit en draait de eerste wasmachine al. Paul, Thijs en Carmen komen 's avonds chinezen en onze verhalen komen los. Waar moeten we beginnen....... we hebben téveel gezien en meegemaakt. Onze harddrive is vol en we proberen om alles nu in logische volgorde te vertellen. Om 8 uur slaat de jetlag toe, zomaar van het ene op het andere moment. We geven er maar aan toe en duiken ons eigen bed in.

Vandaag, 11 januari doen we het kalm aan. Tijd voor de post, even op de koffie bij Marcha, even er op uit met Ton en Carolien, we moeten bezig blijven om wakker te blijven. Het zal ons nog wel wat tijd kosten om in het nederlandse ritme te komen. De komende tijd zullen we nog veel verhalen vertellen en foto's laten zien. Nogmaals bedankt iedereen voor een fantastische vakantie en een bijzonder welkom thuis in Sleen!!!!